Mijn week in Marrakesh - Wat een cadeau!
Gisteravond laat ben ik teruggekomen uit Marrakesh. Ik ben een week weg geweest met een coachingsreis van en met Diana Bergsma van Spirituele Vakantie Reizen.
Diana had gezegd dat het slim was om de dag na aankomst niets te plannen. En ik ben blij dat ik dat niet gedaan heb. Want wat een ervaring was deze week. En wat is de overgang naar het druilerige Nederland groot.
Ik voel melancholie als ik terugdenk aan die heerlijke warmte en zon, het zalige eten, de fijne kamer, de leuke contacten met het Marokkaanse personeel, met handen en voeten, want wij spraken maar een paar woorden Frans. En ik denk terug aan het fijne gezelschap van Diana en de groep. Wat voelde ik me veilig en geborgen afgelopen week. En wat een lol hebben we ook gehad met elkaar.
Rust- want dat ervaar ik vooral na deze week. Een gevoel van rust. Ik voel me heel dicht bij mezelf. Voel precies waar ik behoefte aan heb. En geef gemakkelijker mijn grenzen aan. Ik voel me vrij en dat gevoel wil ik heel graag vasthouden.
De reden dat ik deze reis boekte was dat ik veel stress ervoer. Ik was heel vaak moe, had ellenlange to-do lijsten. En ik was vaak gefrustreerd over wat ik niet had gedaan en allemaal nog wilde doen. Ik ben intelligent en ambitieus, en heb veel ideeën, die ik het liefst meteen wil uitvoeren. Eigenlijk liep ik altijd voor mezelf uit. Ik stond altijd ‘aan’, was snel, reageerde meteen. Ik piekerde veel, de gedachten vlogen door mijn hoofd, en ik was altijd aan het wikken en wegen.
Gelukkig heb ik afgelopen week veel geleerd over wat ik kan doen - en laten - om rust te ervaren, m’n grenzen aan te geven en me vrij te voelen. Ik heb geoefend met gronden en het energetisch innemen van mijn eigen ruimte. Ik merkte meteen het effect daarvan toen we in de Souks in Marrakesh liepen, waar er, zodra je je oog op iets laat vallen, een mannetje naast je staat. Mijn ‘no, thank you’ werd geaccepteerd, ze lieten me met rust.
Ik heb ook geleerd dat dat kleine meisje in mij, net als vroeger, nog steeds bezig is overal de harmonie te bewaren en dingen op te lossen. Maar dat is een oud patroon. Ik ben nu volwassen, ik heb de regie en hoef me daar niet meer mee bezig te houden. Dat inzicht zorgt voor opluchting. Ik weet nu beter hoe ik in (werk)contacten en binnen mijn gezin op een liefdevolle manier mijn grenzen kan aangeven.
Mijn focus voor de komende maanden is ontspanning. Want ik heb ervaren in deze week dat ik in ontspannen staat precies weet hoe het zit en wat ik verlang. En weet ik het niet dan is er geen gepieker maar vertrouwen dat het antwoord wel komt. Dat heerlijke gevoel wil ik bij me houden. En dus gooi ik mijn dagindeling helemaal om. En maak ik ruimte voor yoga en ontspanning. En zorg ik ervoor dat ik niet meer altijd ‘aan’ sta.
Ik heb het gevoel dat er echt iets veranderd is in mij, in heel positieve zin, gedurende deze week met Diana. Er is geen weg meer terug. Er heeft werkelijk een transformatie plaatsgevonden in mij. Ik ben heel blij dat ik mijzelf deze week heb gegund.
Wat een cadeau lieve Diana!